Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Duo Reges: constructio interrete. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem. Erit enim mecum, si tecum erit. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Crasso, quem semel ait in vita risisse Lucilius, non contigit, ut ea re minus agelastoj ut ait idem, vocaretur.

Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
An hoc usque quaque, aliter in vita?

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui
deceat extremum.

Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam
gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam
putem.

Confecta res esset.: Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Sed videbimus.: Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Bork: Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.
Haec dicuntur inconstantissime.: Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico.
Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.
Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis.
Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.
An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;

Quod totum contra est.

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quid est enim aliud esse versutum? Duo enim genera quae erant, fecit tria. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Haeret in salebra. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Non laboro, inquit, de nomine. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus.